پدیده پایداری در بزهکاری رویکردهای جرم شناختی بر گستره ی پدیده پایداری در بزهکاری با مطالعه ای تطبیقی در ایران و ایالات متحده آمریکا

پایداری در پدیده بزهکاری هر گونه مقاومت و پافشاری بزهکار بر رفتار مجرمانه بعد یا در حین تحمل کیفر است که نشانه ای از حالت خطرناک فروکش نکرده ی او ناتوانی نظام عدالت کیفری جهت بازداشتن بزهکار از بازگشت به چرخه بزهکاری است امروزه بحران تبدیل شدن بزهکاران مزمن جوان و نوجوان به ابر بزهکاران از اهم مسایلی است که نظام های عدالت کیفری آن در قالب مدیریت خطر جرم مورد توه قرار داده اند و با برنامه و سازو کارهای گوناگون در سایه ی رهیافتهای جرمشناسانه درصدد کنترل بحرانی شدن پایداری در پدیده بزهکاری می باشند . این رساله در تلاش است تا با تبیین جرم شناسانه ی پایداری در پدیده بزهکاری و بررسی واکنشهای دو نظام عدالت کیفری ایران و ایالات متحده آمریکا همچنین با کنکاش در اطلاعات آماری و کاربردی از این دو نظام که هر کدام هر چند در دو بستر اجتماعی و فرهنگی مختلف اما در یک برنامه ی تقریبا مشابه در مسیر مقابله با پایداری بزهکاری گام برداشته اند بتواند درارایه ی الگوی جرم شناسانه ی مفیدی جهت تبیین چرایی و چگونگی پایداری بزهکاری در این دو جامعه توفیق حاصل نماید الگوی که نظام عدالت کیفری را در جستن راهکاری موثر برای خروج از این بحران یاری سازد.